دیدنی های فیروزکوه ؛ مقصد محبوب طبیعت دوستان

 فیروزکوه یکی از مقاصد نزدیک و جذاب برای طبیعت‌ دوستان در استان تهران محسوب می‌شود و خیلی‌ها آن را با تنگه واشی می‌شناسند.

نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۷/۰۷/۰۹ منتشر شده و در تاریخ ۱۳۹۹/۰۹/۰۱ به‌روزرسانی شده است.

فیروزکوه از شهرهای بزرگ استان تهران به شمار می‌رود که به‌دلیل موقعیت جغرافیایی خاص‌ خود، همیشه در طول تاریخ مورد توجه اقوام گوناگونی بوده است. این منطقه باستانی را با بسیاری از اساطیر و داستان‌های مرتبط به کوه دماوند مرتبط می‌دانند. در گذشته این شهر یکی از شهرهای بزرگ ایران محسوب می‌شده که دارای کاروان‌سرا نیز بوده است؛ اما پس از حمله مغول ویران شده است. تابستان‌های این منطقه گرم و زمستان‌های آن سرد است. عموما در فصل گرما گردشگران بسیاری از شهر تهران و اطراف به این منطقه سفر می‌کنند؛ چراکه جاذبه‌های تاریخی و طبیعی بسیاری دارد. این منطقه دارای کاروان‌سراها، قلعه‌های قدیمی، گورستان‌های کهن و امام‌زاده‌های متعدد است که فقط برخی از آن‌ها همچنان پابرجاست. همچنین به‌دلیل شرایط توپوگرافی این منطقه از مناطق طبیعی بکر استان تهران محسوب می‌شود که یکی از زیستگاه‌های مهم حیات وحش به شمار می‌رود. با ما همراه باشید تا با دیدنی‌های فیروزکوه بیشتر آشنا شوید.

تنگه واشی

عکس: سفرنورد

تنگه واشی مهم‌ترین جاهای دیدنی فیروزکوه برای طبیعت‌گردی محسوب می‌شود که هر تابستان میزبان جمع کثیری از گردشگران است. تنگه واشی به طول حدود ۳۰۰ متر و با دیواره‌های صخره‌ای بلند به ارتفاع حدود ۱۰۰ متر محل عبور رودخانه‌ای است که از کوه‌های واشی سر چشمه می‌گیرد و از میان دشت می‌گذرد و به همین دلیل یکی از تفریحات گردشگران گذر از میان آب‌های همین رودخانه است. در تابستان میزان آب این رودخانه به حداقل می‌رسد که گاهی تا زیر زانو مسافران را خیس می‌کند. بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا، تنگه دوم قرار گرفته است که حدود دو کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد. در انتهای تنگه دوم نیز آبشاری وجود دارد که زیبایی خاصی به آن بخشیده است.

در کنار زیبایی‌ّای طبیعی این تنگه، آثار باستانی نیز دیده می‌شود. یکی از سه کتیبه مشهور دوران قاجار در این تنگه به دستور فتحعلی شاه حکاکی شده است. فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود، با دیدن نقش برجسته‌های آن دیار، سه نفر به نامهای حجارباشی، نقاش باشی و معمارباشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد. این کتیبه با ابعاد حدودا هفت متری وقایع دوران فتحعلی شاه را روایت می‌کند. قدمت این کتیبه حدود ۱۸۵ سال است و در قسمتی از کوه حکاکی شده است که دور از گزند بارش باران و آفتاب بوده است، هرچند توسط گردگشران آسیب‌هایی دیده است.

غار بونیک

عکس: کارناوال

غار بونیک محل زنگی انسان پیش از تاریخ بوده است

غار بونیک در ارتفاعات پرنشیب و فراز کوهستانی به نام «بورنی» یا «بورنیک» واقع شده‌ است. اهالی این منطفه وجه تسمیه غار را این‌گونه بیان می‌کنند که بور به‌معنای گودال است و به همین دلیل از آن با نام «گودال نیک» یاد می‌کردند. برخی دیگر بور را تغییر یافته واژه بار می‌دانند که به‌معنای «محل امن» استفاده می‌شده است. دهانه اصلی غار در فراسوی رودخانه واقعع شده است و موقعیت قرارگیری آن شاید در عصر غارنشینی و دوران شکار در ایران، مکانی امن را برای زندگی و پناه گرفتن ایجاد می‌کرده است. غار بونیک از سه تالار بزرگ شکل گرفته‌ است که بر بالای هرکدام از تالارها، طاق دیس‌هایی دیده می‌شود. روی سقف این طاق دیس‌ها، گسل یا شکاف‌های عمیقی نیز وجود دارد که نشان‌دهنده قدمت آن‌ها است. دیوارهای درون غار پوشیده از چکنده‌های گل کلمی، نخودی، سفید رنگ و صورتی است که زیبایی خاصی به غار بخشیده‌ است. قطعات سفالینه شکسته شده و پراکنده‌ای در این غار کشف شده است که نشان می‌دهد انسان‌هایی پیش از تاریخ در آن زندگی می‌کرده‌اند.

چشمه خمده

چشمه خمده که در فصل بهار و تابستان مورد توجه گردشگران است، خواص درمانی بسیاری دارد. از آب این چشمه برای درمان بیماری‌های مفاصل و استخوان و بیماری‌های پوستی استفاده می‌شود.