پل ساسانی کوار
یکی از سازه هایی که در همه ادوار حکم بنایی استراتژیک را داشته است، پل ها هستند. پل ها همیشه از اهمیت خاصی برخوردار بودند و بر اساس اینکه بر روی چه رودخانه ای بنا شده باشند و یا چه مناطقی را به هم متصل کنند درجه اهمیتشان فرق می کرد و اکثرا آنها را در مکانی می ساختند که دارای تردد بسیار بود. دوران صفوی در ایران زمان اوج ساخت پل ها بود، البته قبل از این دوران نیز پل های بسیاری ساخته شده است ولی بیشتر پل هایی که در ایران به جای مانده اند از دوران صفوی هستند. در این قسمت از مجله مستر بلیط به سراغ پلی رفتیم که امروزه به عنوان اثری تاریخی دارای اهمیت ویژه ای است و در دوران خود نیز از ارزش والایی برخوردار بود. این پل، پل ساسانی کوار است که همانطور که از نامش پیداست از دوران ساسانی در خطه کوار به یادگار مانده است.
معرفی پل ساسانی کوار
این پل در جنوب شهر کوار و در مسیر قدیمی شیراز به فیروزآباد كه به كرانۀ خلیج فارس منتهی می شود، در فاصلۀ تقریبی 500 متر از شهر کوار و بر روی رودخانۀ قره آقاج (سکان، ثکان) واقع شده است. بررسی های انجام شده بر روی این پل نشان می دهد چندین دوره بر روی این پل مرمت انجام گرفته که همگی حکایت از عمر طولانی این پل دارد و کاملا بر پیکرۀ پل قابل مشاهده است. ظاهراً بنای اولیۀ آن به دورۀ ساسانی تعلق دارد كه در دوره های بعد بازسازی شده است. این پل به خاطر اهمیت تاریخی که دارد در لیست آثار ملی ایران ثبت شده است.
پل ساسانی کوار در تاریخ
شهاب الدین عبدالله شیرازی در بیان وقایع فارس در دورۀ سلطنت هلاکوخان و شرح جنگ قاضی القضات شرف الدین برای سلطه بر شیراز که در سال 663 ه.ق. در کوار و نزدیکی پل کوار رخ داده، این گونه از این پل یاد کرده: «... سید با لشکری به قصد تصرف شیراز از حدود شبانکاره در حرکت آمد. در آن وقت شحنگی شیراز به عهده باسطو بود و کلجه نایب دیوان اتابکی بود. پس از مشاورت با لشکری از مغول و مسلمان بیرون آمدند. نزدیک پل کوار دو سپاه بهم رسیدند ...». کارری سفرنامه نویس ایتالیایی نیز در اواخر عهد صفوی در جریان سفر به شیراز از پل کوار این گونه نام برده است: «... طى بیست میل راه در ظرف هفت ساعت، به كاروانسراى پل كور رسیدیم، دو میل آخر راه سنگ فرش بود. ضمن توقف و استراحت بارهاى خیس شده، فرش و اثاث را خشك كردیم و روز سه شنبه یك ساعت از شب گذشته دوباره به راه افتادیم. جاده كوهستانى بود، دوازده میل دیگر طى شد، به كاروانسراى بیگ آقا رسیدیم، همان مقدار دیگر راه رفتیم تا هنگام طلوع آفتاب به شیراز وارد شدیم».
Comments
Post a Comment